Πάμπλο Νερούδα. Μια από τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες της ποίησης, ο οποίος, όπως και το φεγγάρι, είχε τη δική του σκοτεινή πλευρά. Στα απομνημονεύματά του «The Complete Memoirs», που δημοσιεύθηκαν το 1974, περιγράφει έναν βιασμό, μία «ταμίλ» γυναίκα, την εποχή που ήταν πρόξενος της Χιλής στην Κεϋλάνη στη δεκαετία του 1930. Η αφήγηση αυτή ήρθε στο φως μετά τον θάνατό του και προκάλεσε σάλο. Η Ιζαμπέλ Αλιέντε, γνωστή Χιλιανή συγγραφέας, δήλωσε ότι οι χιλιανές φεμινίστριες προσπαθούν να αποκηρύξουν το έργο του ποιητή εξαιτίας αυτής της πράξης, δημιουργώντας μια διαρκή αντιπαράθεση ανάμεσα στον ελαττωματικό άνθρωπο και το λογοτεχνικό του έργο.

Η κόρη του Νερούδα, Μάλβα Μαρίνα, γεννήθηκε το 1934 και πέθανε σε πολύ μικρή ηλικία. Ο ποιητής δεν την αναγνώρισε ποτέ, ούτε έδειξε έστω και ελάχιστο ενδιαφέρον για την οικογένειά του. Χαρακτηριστικά, όταν μίλησε για τη Μάλβα, τη χαρακτήρισε με προσβλητικούς όρους, αγνοώντας την αναπηρία της. Η Μαριέτζε, η πρώτη του σύζυγος, ζούσε σε συνθήκες ανέχειας και όταν της ζητήθηκε η βοήθεια του για τα έξοδα της κηδείας της, έμεινε χωρίς απάντηση.

Ο Νερούδα, παρά την παγκόσμια φήμη του, φαινόταν να έχει παραμελήσει τις υποχρεώσεις του ως ανθρώπου. Εάν και θεωρείται εθνικός ποιητής της Χιλής και τα έργα του επηρεάζουν ακόμη και σήμερα τη λογοτεχνία, το ερώτημα παραμένει: Πώς μπορεί ένα τέτοιο μεγαλείο να συνυπάρχει με τόσες προσωπικές αποτυχίες και ανηθικότητες; Ο άλλος Νομπελίστας ποιητής, Βιθέντε Αλεϊχάντρε, έχει αναφερθεί στον Νερούδα με σφοδρότητα, περιγράφοντας τον ως ένα «ανελέητο κεφάλι» που χάνει τον σκοπό της ύπαρξής του.

Η Μάλβα, που ποτέ δεν γνώρισε τον πατέρα της, αναζητούσε απαντήσεις για την εγκατάλειψή της, θέτοντας ερωτήματα που πλανώνται σε αυτή τη σχέση. Οι διαστάσεις της ανθρώπινης φύσης και του έργου του Νερούδα παραμένουν σύγκρουσιες μέχρι σήμερα. Δεκαετίες μετά το θάνατό του, πολλοί αναρωτιούνται εάν τα σπουδαία επιτεύγματα κάποιου ενδέχεται να συγχωρήσουν τις αδυναμίες και τα σφάλματα της προσωπικής του ζωής.

Πηγή: ethnos.gr