Είναι η πιο εμβληματική δίκη του 20ου αιώνα: η Δίκη της Νυρεμβέργης. Η ημερομηνία ήταν 1η Οκτωβρίου 1946, όταν οι δικαστές ανακοίνωσαν τις ετυμηγορίες τους, προκαλώντας σοκ στους κατηγορούμενους, οι οποίοι άκουσαν τις ποινές για τα αποτρόπαια εγκλήματά τους.

Μία από τις αντιφάσεις της δίκης ήταν ότι η έδρα του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου δεν ήταν στη Νυρεμβέργη, αλλά αρχικά είχε προταθεί το Βερολίνο. Οι Δυτικοί Σύμμαχοι, ωστόσο, επέμειναν να διεξαχθεί στη Νυρεμβέργη, η οποία βρισκόταν στην αμερικανική ζώνη κατοχής και είχε έναν συμβολικό χαρακτήρα, καθώς εκεί είχαν πραγματοποιηθεί συνέδρια του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος από το 1927. Το δικαστήριο άνοιξε τις πύλες του στις 20 Νοεμβρίου 1945.

Κατά τη διάρκεια της δίκης, επτά κατηγορούμενοι κατάφεραν να αποφύγουν την τιμωρία. Ανάμεσά τους, ο Χέρμαν Γκέρινγκ αυτοκτόνησε πριν από την εκτέλεσή του και ο Μάρτιν Μπόρμαν καταδικάστηκε ερήμην. Τρεις άλλοι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν, ενώ ο Γκούσταβ Κρουπ φον Μπόλεν κατάφερε να αποφύγει τη δίκη λόγω ανίαςτης ασθένειας.

Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα περιστατικά ήταν όταν οι κατηγορούμενοι εμφανίστηκαν στο δικαστήριο φορώντας γυαλιά ηλίου. Ο έντονος φωτισμός της αίθουσας, όπως είχε περιγράψει ο σοβιετικός ανταποκριτής Μπόρις Πολεβόι, προκαλούσε πόνους στα μάτια στους παρευρισκόμενους.

Εντύπωση προκάλεσε και μια πληροφορία από αμερικανικό Τύπο, σύμφωνα με την οποία ο σοβιετικός εισαγγελέας πυροβόλησε τον Γκέρινγκ. Η εφημερίδα δήλωσε αργότερα ότι η είδηση αυτή δεν ανταποκριζόταν στην πραγματικότητα, προερχόμενη από παρεξήγηση των δηλώσεων του Ρουντένκο.

Μια ξεχωριστή στιγμή της δίκης ήταν η παρουσία της 24χρονης σοβιετικής διερμηνέας Τατιάνα Στουπνίκοβα, η οποία έγινε «η τελευταία γυναίκα που έπεσε στην αγκαλιά του Γκέρινγκ» κατά τη διάρκεια ενός ατυχήματος στην αίθουσα του δικαστηρίου. Ωστόσο, η περισσότερη προσοχή δόθηκε στην κατάθεση του στρατάρχη Φρίντριχ Πάουλους, ο οποίος επιβεβαίωσε ότι οι προετοιμασίες για την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης είχαν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα από ότι ισχυρίζονταν οι κατηγορούμενοι.

Το πιο χαρακτηριστικό απόφθεγμα της δίκης ήρθε από τον δικαστή Robert H. Jackson: «The Grave Responsibility of Justice». Η Δίκη της Νυρεμβέργης συντέλεσε στην αναγνώριση της ευθύνης και της δικαιοσύνης, προσδιορίζοντας την κατεύθυνση για το μέλλον. Πηγή: ethnos.gr